تحقیق ویژگیهای جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی مهاجران خارجی و افغانی ایران

فهرست مطالب

چکیده

مقدمه

ضرورت و اهمیت موضوع

هدف تحقیق

نگاهی گذرا به اوضاع جغرافیایی، اجتماعی، اقتصادی و تاریخی افغانستان

جغرافیای طبیعی افغانستان

ساختار اجتماعی و قبیله ای افغانستان

اوضاع اقتصادی افغانستان

تحولات تاریخی افغانستان

علل گرایش مهاجرین افغانی به پاکستان و ایران

یافته های تحقیق

ویژگیهای جمعیتی اقتصادی و اجتماعی مهاجران خارجی

توزیع جمعیت مهاجران خارجی

آمار مهاجرین افغانی در ایران و پاکستان طی سال های مختلف

تعداد خارجیان در ایران از ورای داده های سرشماری

توزیع جمعیت مهاجران خارجی به تفکیک جنس و استان

توزیع نسبی مهاجران خارجی به تفکیک گروههای سنی

توزیع جمعیت افغانستان بر حسب گروههای سنی پنجساله به تفکیک جنس

نسبت جنسی مهاجران خارجی

توزیع نسبی خانوارهای مهاجران خارجی برحسب ابعاد آن

بعد خانوار مهاجران خارجی

توزیع مهاجران خارجی بر حسب محل تولد

توزیع نسبی مهاجران خارجی در بخشهای مختلف اقتصادی

وضعیت مسکن مهاجران خارجی

میزان تحصیلات مهاجران خارجی

نوع مذهب مهاجران خارجی

مهاجران افغانی بر حسب قومیت

نحوه ورود مهاجران خارجی

روند ماندگاری یا بازگشت مهاجران خارجی

وضعیت مهاجران افغانی در ایران

نتیجه گیری

توصیه ها و پیشنهادات

فهرست منابع

*********************

بررسی ویژگیهای مهاجران خارجی و افغانی ایران

چکیده

سالیان درازی است که مهاجران خارجی، بویژه مهاجران افغانی، در جای جای کشورمان سکونت دارند. هیچ استانی نیست که ساکنان آن با این مهاجران برخورد نداشته باشند و میان آنها مراوداتی صورت نگیرد، این روابط در بعضی جنبه ها آن چنان عمیق بوده که حتی در صورت بازگشت مهاجران به کشورشان، باز هم تا سالیان دراز اثراتی که از خود بجای گذاشته اند از بین نخواهد رفت. از جمله ارتباطات عمیق ایجاد شده، می توان به ازدواج تعدادی از ایرانیان ( بویژه زنان ایرانی) با مهاجران اشاره نمود. بنابراین مسئله مهاجران خارجی مانند مسائل مهم دیگری که کشورمان با آن مواجه است از اهمیت خاصی برخوردار است که بایستی به این موضوع ومسائل آنان نیز، موشکافانه و دقیق پرداخته شود.

هدف اصلی این نوشتار بررسی ویژگیهای جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی مهاجران خارجی با تاکید بر مهاجران افغانی در ایران می باشد تا بدین وسیله نسبت به این خیل عظیم از مهاجران خارجی شناخت پیدا نموده و تا حد امکان بتوان، به جنبه های مختلف تاثیر حضور آنان دست یافت.

علل گرایش مهاجرین افغانی به پاکستان و ایران

در خصوص اینکه چرا مهاجرین افغانی به ایران و نیز پاکستان مهاجرت کردند و به جاهای دیگر کمتر رفتند دلایل بسیاری را می توان برشمرد که مهمترین آنها عبارتند از:

1 مرزهای طولانی این دو کشور با افغانستان.

2 اشتراکات مذهبی و دینی بین مردم این دو کشور با مردم افغانستان.

3 مخالفت هر دوی این کشورها با استقرار نظام کمونیستی در افغانستان و پشتیبانی از مجاهدین افغانی و نهضت مقاومت.

4 نزدیکی فرهنگی و زبانی بین گروههای مهاجر با این دو کشور که روابط فرهنگی را تسهیل می نماید.

5 نزدیکی این کشورها به موطن مهاجرین و امکان بازگشت سریع به وطن در صورت مساعد شدن شرایط.

آن دسته از مهاجران که به ایران آمده اند غالباً یک مشخصه مهم دارند و آن، فارسی زبان بودن آنهاست. تقریباً اکثر کسانی که به ایران مهاجرت کرده اند از مناطق فارسی زبان هستند و بندرت از مناطق پشتون که زبان فارسی نمی دانند به ایران آمده اند. در بین مهاجرین افغانی که به ایران آمده اند، بیشتر آنها در نوار مرزی ایران با افغانستان و در استانهای خراسان و سیستان و بلوچستان ساکن گردیده اند.

گروه های مذهبی با گرایش تسنن در استان سیستان و بلوچستان و جنوب خراسان و استانهای جنوبی ایران مانند بوشهر و هرمزگان پراکنده شده اند و شیعیان در مناطق شمالی خراسان، تهران، قم و دیگر مناطق پراکنده اند.

مهاجران افغانی ایران بر حسب قومیت

گروهی از محققان، افغانستان را موزه ای از نژادها و ملل گوناگون می دانند. در این کشور، مردمانی از نژادهای پشتون، هزاره ، تاجیک، ازبک، ترکمن، بلوچ، قرقیز، قزلباش، ایماق، نورستانی، کشمیری، هندو، سیک و... سکونت دارند. مردم شناسان و آمارگیران بسیار کوشیده اند که گروههای قومی افغانستان را شمارش کنند، اما نتایج بسیار متفاوتی به دست آورده اند. بیشترین تلاش برای شناسایی گروههای قومی در افغانستان، توسط اروین اریوال و همکارانش به عمل آمده است. آنان نام 55 قوم را در افغانستان فهرست کرده اند.

مهاجران افغانی نیز همانند کشور خود از نظر قومی و نژادی متنوع می باشند. طبق آمار موجود، تاجیکها با 22/20 درصد بیشترین سهم را بخود اختصاص داده اند که استانهای گیلان با 74/52، فارس با 04/45 و بوشهر با 35/41 درصد بیشترین و استانهای آذربایجان غربی، اردبیل، اصفهان، ایلام، سمنان، قم، کردستان، کرمان، گلستان، لرستان، مازندران، هرمزگان و قزوین با کمتر از یک درصد کمترین قوم تاجیک را داشته اند.

...