تحقیق زیست شناسی تازه های کشفیات تاکسونومیست ها

تازه هایی برای تاکسونومیست ها

اگر در مجلات علمی تقریبا روزانه گیاهان و جانوران تازه کشف شده توصیف می شوند، جامعه از آن به ندرت یادداشت برداری می نماید. برای غیر زیست شناس ها موضوع زمانی جالب توجه می گردد، که پدیده ای درباره کشف جانوران بزرگ گزارش شود. چنین تازه هایی دیگر پس از پایان دوران سفرهای اکتشافی قرن ها ی 18و 19 بهع ندرت روی می دهند. به این ترتیب وقتی اولین گزارش توصیفی اوکاپی، در سال 1901 درباره زرافه کوتاه گردن از جنگل های دست نخورده آفریقای مرکزی، و نیز 11 سال بعد گزارش کشف تازه مربوط به بک نوع سوسمار غول آسای 3 متری در جزیره کومودو منتشر گردید، برای مدت طولانی در میان عموم به عنوان بزرگترین تازه های قرن بیستم سرگرمی آفرید.

اهمیت علمی یک گونه موجود زنده تازه کشف شده برای زیست شناسان نه از اندازه آن بلکه از ویژگی های نقشه ساختمانی و طرز زندگی آن حاصل می شود. طی آن اشکالی از گیاهان و جانوران جدید برای تاکسونوسیست ها جالب توجه هستند، که جهت توضیح روابط خویشاوندی موجودات اهمیت دارند و یا حتی طرح های ساختمانی ناشناخته را به نمایش می گذارند. اینکه چنین کشف هایی حتی در زمان ما نیز می توانند تازه های واقعی برای گیاه شناسان یا جانورشناسان به شمار آیند، ممکن است با مثال زیر اثبات شود:

در گیاهان برگ سوزنی (کاجها) فقط فامیل علف های باتلاقی یا تاگزودیا سه با فقط 15 گونه ، قبل از هر چیز بدین جهت توجه همومی را به خود جلب نموده ، که درختان ماموت کالیفرنیائی با بیش از 100 متر ارتفاع عمری بیش از 3000 سال لقب غول ها و پیران دنیای گیاهان را به خود اختصاص دادند. در سال های بعد از جنگ دوم جهانی این فامیل گیاهی با کشف درخت ماموت دنیای قدیمی که به عنوان نماینده یک جنس مستقل شناخته شده بود، مرکز توجه گیاه شناسان گردید. تاریخ کشف این درخت جالب توجه است این تاریخ از زمانی شروع گردید، که در سال 1941میکی، فسیل شاخه های چوب سوزنی ها را از دوران سوم ژاپن توصیف می نمودند ، که بایستی به یک جنس از علف های باتلاقی که تا آن زمان ناشناخته شمرده می شد تعلق داشته باشد. او برای آن نام متاسکویا را برگزیده بود با این نام گذاری بایستی شباهت آن با جنس درخت ماموت سکویا بیان گردد.

تا سال 1954 گیاه شناسان عقیده داشتند که همه ایزوئتس هازنده، گیاه بدون ساقه هستند. کشف استایلیتز آندیکولا به این ترتیب خبر هیجان انگیزی برای تاکسونومیست ها بود، زیرا این گونه ایزوئتس ساقه ای به طول 20 سانتی متر و قطر 3 سانتی متر بوجود می آورد ،که گاه چند شاخه بوده و همانند اشکال فسیل الگوی برگ های جدا شده را آشکار می سازد. به این ترتیب آخرین نمونه زنده پتریدو فیت های بوجود آورنده ساقه رابطه بسیار نزدیک با جنس ناتورستیانا، که بیش از 100 میلیون سال قبل زندگی می کرده است دارد.

هیجان انگیزتر از کشف گیاهی توصیف شده، در دهه های گذشته کشف اشکال سازمای جدید دنیای جانوران بود.

یکی از جالب ترین فصول تاریخ تحقیقات سیستماتیک جانوری زمانی آغاز گردید، که سرنشینان یک کشتی کوچک ماهیگیری در 22 دسامبر 1938 در اقیانوس هند، مقابل سواحل آفریقای جنوبی و تقریبا 180 مایل دریایی در جنوب غربی ایست لندن یک ماهی عجیب به طول 4/1 متر از عمق 75 متری صید نمودند. از آنجا که هیچ یک از ماهی گیران تا آن زمان چنین ماهی ندیده بودند فرمانده کشتی آنرا درون یخ بسته بندی کرد و سه روز بعد به خانم کورتینای لاتیمر مدیریت موزه محلی ایست لندن تحویل داد. همچنین بدان علت که او نیز جانور را نمی شناخت ، ولی از طرف دیگر حدس می زد، که این یک کشف کاملا جدید است، از آن یک تصویر اجمالی تهیه و برای ماهی شناس معروف جی. ال. اسمیتدر گراهامز تاون فرستاد...