مقاله هنر یافتن الگوی زیبایی شناختی

مقاله دانلودی و تحقیق بررسی هنر یافتن الگوی زیبایی شناختی

به رغم کنکاش های پیگیر و مداوم هنرمندان ایرانی در دوران معاصر، دستاورد منسجم و جامعی که بتواند الگوی زیبایی شناختی خاصی را به گستره هنر امروز ارائه کند پدید نیامده است. این نقصان ریشه در نارسائیهای متفاوت دارد. یکی از نارسایها، دنباله روی ها و الگوبرداریهای ناسنجیده چه از هنر غالب جهان بصورت (هنر وارداتی) و چه از هنرهای سنتی می باشد که نتوانستیم در روند اقتباس هنر موفق باشیم و علت مهمتر از آن فاصله گرفتن- و شاید فراموش کردن (بیان تصویری) بعنوان ساختار منسجمی که با کار بست ماهرانه رنگ و نقش شکل می گیرد باعث شد که نه تنها در ابداع هنری به نوزایی واقعی هنر تصویری ایران دست پیدا بکنیم بلکه موجب تقلیل آن به روش های التقاطی که بهتر بود نوشته شود تا تصویر گردد.

مقدمه

امروزه میان آنچه تصور می کنیم که به آن باور داریم و آنچه احساس می کنیم چنان دوگانگی پدید آمده است که نه تنها ما را به ترکیبی تازه و یا آفرینش بدیع رهنمون نمی کند بلکه به لحاظ روانی (اسکیزونیک) نیز درما ایجاد کرده است. این دوگانگی بیمارگونه، حاصل کشمکشهای دو وجه متناقض درونی در تقابل با وضعیت کنونی جهان می باشد. جهانی با رویکرد همسان سازی فرهنگها به نام دهکده جهانی جهت گیری تفکر علمی- تکنیکی که در آفرینش آن شراکتی همسان با عدم داشته ایم. این نوع خاص شراکت - اجبار که ما در آن نه تفکر علمی- صنعتی را آفریده ایم و نه نتایج آن را تصور کرده ایم و حتی زمان آن را هم نداشته ایم که خود را به شیوه های جدید زندگی و احساس تطبیق دهیم، ناخواسته همزمان را نیز در وضعیت فترت قرار داده است.

وضعیتی خاص که هم کورمالانه هویت خاص خود را می کاود و خاطره قومی در سینه نهان دارد و به قول حافظ بانگ جرسی را می جوید و هم مکمل آن در اندرون جغرافیای اندیشه غالب هضم می گردد و شکل تمدن محلی با پوسته بسیار سطحی فولکور می گیرد. در این دوران خاص می باشد که صحبت از شاعران و اندیشمندان قومی بسیار بغرنج می باشد.

و حتی شرایط خاص این دوران با شرایط عسرت شایع غرب که اساسی ترین جلوه آن در کلام خدا مرده است نتیجه و انعکاس می یابد فرق می کند چرا که ما در وضعیت غیبت کلی خدا و زندگانی تقلیل یافته به عدم، قرار نگرفته ایم که غیبتش موجب یک تجربه تازه معنوی بشود.

از یک سو به نظر می رسد که دید شاعرانه ما از گیتی در دیاکلتیک با ایده های علمی تکنیکی غالب ناهمخوان، شکننده جلوه می کند. و از سوی دیگر بدون توسل به تعصب قومی نیک می دانیم که کمتر و شاید هیچ زبانی در برابر ظرفیت و رسایی شاعرانه زبان فارسی یا رای ایستایی ندارد، حماسه فاخر و موزون با رویکرد اساطیری و مضمونهای راز آمیز فردوسی، امواج سیل آسای افاضات عارفانه و درویش سلکانه مولوی و واژه های روح گونه حافظ و دیگران همگی شاهد این مدعا می باشند.

یکی از مهمترین دلایل پوشین بودن آثار سقاخانه ادراک تصاویر بعنوان یک واقعیت هنری که دارای شاخصه های درون متنی و زیبایی شناختی خاصی می باشد این حد خودساخته همان ارزش زیبایی شناختی اثر تصویری است که به حالت فرم و رنگ- در برابر جنبه های توصیفی آن- استحاله می یابد و مشاهد حضور نقش مایه های ایرانی هستیم که نه بعنوان نظامهای نشانه شناسیک که به مدد آن بتوانیم داستان یا موضوعی را کشف کنیم بلکه نظاره گر خودآگاهی هنرمندی هستیم که با شناخت از نقش کلی عناصر و نقش مایه های درون متنی اثر خود، به ریشه های اجتماعی و تاریخی خود نیز توجه نشان می دهد. این محتوای جدید در بستری از پراکنده گزینی و انتخاب صحیح همراه با آنالیز ذهنی از عناصر بدون غایت سازی مفهومی و طرد عناصر نازیباشناختی از اثر بوجود می آید و با این دگردیسی مرزهای جدید زیباشناختی و تصویری بر روی ما گشوده می گردد. و اگرچه در این گرایش ما به همسان گزینی موضوعی و مضون مواجه هستیم، ولی نتیجه اثر به اندازه تفاوت شخصیت آفریننده هایشان متفاوت می باشد.

این پدیده در گزینش موضوعی خط نقاشی سقاخانه مشهود می باشد. که با اینکه موضوع واحد می باشد محتوای متنوعی را ارائه می دهند.